بررسی نقش حفاظتی سلنیوم و پرتوهای درمانی گاما بر سیستم ایمنی سرکوب شده موش آزمایشگاهی توسط سیکلوسپورین

مقدمه: سیکلوسپورین به عنوان یک داروی تضعیف کننده سیستم ایمنی شناخته می­شود. عنصر سلنیوم نیز واجد خواص آنتی اکسیدانی است. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی اثر هم­افزایی پرتوهای درمانی گاما مورد استفاده در پزشکی هسته­ای و نقش حفاظتی سلنیوم پس از تضعیف سیستم ایمنی با سیکلوسپورین بر کاهش مرگ موش است. روش بررسی: در این بررسی تجربی 60 سر موش سوری به شش گروه ده تایی، پنج گروه آزمایشی و یک گروه کنترل شامل گروه آزمایشی یک: تکنسیم + سیکلوسپورین؛ گروه آزمایشی دو: ید 131 + سیکلوسپورین؛ گروه آزمایشی سه: سلنیوم + سیکلوسپورین؛ گروه آزمایشی چهار: سیکلوسپورین + تکنسیم + سلنیوم؛ گروه آزمایشی پنج: سیکلوسپورین + ید 131 + سلنیوم و همچنین گروه کنترل تقسیم شدند. گروه یک و چهار: 75 میکروکوری تکنسیم به صورت تزریق درون صفاقی دریافت کردند. گروه یک و پنج: 30 میکروکوری ید 131 و گروه های سه، چهار و پنج 1/0 میلی گرم در کیلوگرم سلنیوم به طریق گاواژ دریافت کردند. گروه کنترل نیز 50 میلی گرم در کیلوگرم سیکلوسپورین دریافت کرد. شش ساعت پس از دریافت سیکلوسپورین، به میزان یک سی سی خون از قلب موش ها برای اندازه گیری درصد لنفوسیت ها گرفته و هر 6 ساعت یک بار نسبت به شمارش موش های زنده و مرده اقدام شد. نتایج: درصد لنفوسیت­ها و میزان بقاء موش ها در گروه تجربی دوم کاهش یافت. میزان بقاء موش ها در گروه تجربی یکم، سوم و چهارم نسبت به گروه کنترل افزایش یافت. نتیجه گیری: تیمار با ید 131 و سیکلوسپورین سبب هم افزایی در کاهش زمان بقا و میزان لنفوسیت می­گردد. دوزهای کم تکنسیم به همراه سلنیوم سبب خنثی سازی اثر هم افزایی فوق الذکر می­گردد.